دراویزی

لغت نامه دهخدا

( درآویزی ) درآویزی. [ دَ ] ( حامص مرکب ) نزاع. آویزش :
شانه گه گه با سر زلفت درآویزی کند
آری آنجاها کرا باشد دو سر جز شانه را.
امیرحسن دهلوی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس