در بسیاری از فرهنگ ها درآوردن کفش در خانه، اماکن مذهبی مثل مسجد و مقابر سنّتی رایج است. در برخی کشورها در مدارس نیز کفش ها را از پای درمی آورند.
در مذاهبی که از شبه قاره هند و خاورمیانه ریشه گرفته اند، رسم است که کفش ها در هنگام ورود به اماکن مذهبی از پای درآورده شوند؛ مثلاً در انجیل، خدا به موسی دستور می دهد که پیش از ورود به کوه سینا کفش هایش را درآورد. در سیاق فکری مشرقی، به نظر می رسد کفش ها عامل آوردن گرد و خاک به داخل هستند و با درآوردن کفش شخص «ناپاکی خود را در برابر امر مقدّس نشان می دهد. » هندوئیسم و اسلام هر دو، پاها را ناپاک می دانند و عملی مثل لمس کردن کتاب با پا یا اشاره کرده به کسی با پا را زشت می انگارند. به همین علّت در بسیاری از مساجد و معابد هندو و همچنین کلیسا و کنیسه های واقع شده در شبه قاره و خاورمیانه رسم است که عبادت کنندگان کفش های خود را از پای درآورند.
... [مشاهده متن کامل]
در مذاهبی که از شبه قاره هند و خاورمیانه ریشه گرفته اند، رسم است که کفش ها در هنگام ورود به اماکن مذهبی از پای درآورده شوند؛ مثلاً در انجیل، خدا به موسی دستور می دهد که پیش از ورود به کوه سینا کفش هایش را درآورد. در سیاق فکری مشرقی، به نظر می رسد کفش ها عامل آوردن گرد و خاک به داخل هستند و با درآوردن کفش شخص «ناپاکی خود را در برابر امر مقدّس نشان می دهد. » هندوئیسم و اسلام هر دو، پاها را ناپاک می دانند و عملی مثل لمس کردن کتاب با پا یا اشاره کرده به کسی با پا را زشت می انگارند. به همین علّت در بسیاری از مساجد و معابد هندو و همچنین کلیسا و کنیسه های واقع شده در شبه قاره و خاورمیانه رسم است که عبادت کنندگان کفش های خود را از پای درآورند.
... [مشاهده متن کامل]
