دراورد
لغت نامه دهخدا
دراورد. [ ] ( اِخ ) بگفته حمداﷲ مستوفی ( نزهةالقلوب ج 3 ص 83 ) از بلاد آذربایجان است ودر زمان سابق قصبه بوده و اکنون ولایتی است و قشلاق جمعی از مغول. حاصلش از غله و پنبه و شلتوک می باشد.
پیشنهاد کاربران
" درآورد از غرپ در نهر گمگشتگیها ":النجاه من الغرق فی بحر الضلالات.
از بابابزرگ پور سینا.
از بابابزرگ پور سینا.