دراعه پوش. [ دُرْ را ع َ / ع ِ ] ( نف مرکب ) دراعه پوشنده. پوشنده دراعه. آنکه دراعه پوشد. || فقیه. اهل علم. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : گفت [ مسعود ] در آنجا [ هندوستان ] مردی دراعه پوش است چون قاضی شیراز. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 269 ).
