درار

لغت نامه دهخدا

درار. [ دُرْ را ] ( ع ص ) درر. ج ِ دار: نوق درار؛ ناقه های بسیارشیر. ( منتهی الارب ).

نوق دراز ناقه های بسیار شیر

( در آر ) ( ● ) ؛ چرخنده؛ گردنده؛ دوار
( دِرار ) در بیار؛ گِله؛ شکوه

نوعی نمک سبز شمال

گویش کردی کلهری، در آوردن، نمایش دادن، ظاهر کردن