درا ویدیان

لغت نامه دهخدا

دراویدیان. [ دِ ] ( اِخ ) نام پرجمعیت ترین نژادهای ساکن هند پیش ازورود مهاجمین آریائی. امروزه این نام به گروهی از ساکنین هند جنوبی به استثنای سواحل غربی اطلاق میشود که قسمت عمده سکنه این ناحیه را تشکیل میدهند و احتمالاً از اعقاب دراویدیان پیش از تاریخ هستند. بعضی از نژادشناسان ، دراویدیان را بدو دسته شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند: دسته اول شکارچی یا روستائی بدوی اند و دسته دوم مرکب از 5 قبیله نیمه متمدن و چندین قبیله نامتمدن میباشند. ( از دائرةالمعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

نام پر جمعیت ترین نژاد های ساکن هند پیش از ورود مهاجمین آرایائی.

پیشنهاد کاربران

بپرس