درپیمودن. [ دَ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص مرکب ) پیمودن : نیک بنگر به روزنامه خویش درمپیمای خار و خس به جراب.ناصرخسرو.
دُر پیمودن: سخن گفتن. ( ( که هنگام محاوره دُر درکنار روزگار پیمودی . ) ) ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۲۴۲ ) . + عکس و لینک