در و همسایه. [ دَ رُ هََ ی َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ( در تداول عامه ) دم در و بیرون خانه و خانه همسایه : رفتن دختر به در و همسایه خطاست. || باشندگان بر در خانه و همسایگان : در و همسایه از فریادهای دائم آنان به امان آمده بودند.
فرهنگ فارسی
دم در و بیرون خانه و خانه همسایه رفتن دختر به در بر همسایه خطاست
