دروبند. [ دَ ب َ ] ( اِ مرکب ) به معنی بند در و قفل ، به زیادت واو، چنانکه تنومند و برومند. ( غیاث ) ( آنندراج ). در و دربند. در با جمیع آلات و ادوات مسدود کردن آن از چفت و رزه و کلان و کلیدان و شب بند و غیره.
فرهنگ فارسی
به معنی بند در و قفل به زیادت و او چنانکه تنومند و برومند در و دربند
