در نشستن

لغت نامه دهخدا

درنشستن. [ دَ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) نشستن : اًرداف ، ردف ؛ از پی کسی درنشستن. ( دهار ). حَثْو، حَثْی ؛ به زانو درنشستن. ( تاج المصادر بیهقی ).
- بهم درنشستن ؛ بی مراعات تشریفات گرد یکدیگر نشستن :
نبد کهتر از مهتران برفرود
بهم درنشستند چون تار وپود.
فردوسی.
- درنشستن به ؛ فرورفتن به. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
و رجوع به نشستن شود.

فرهنگ فارسی

نشستن ارداف ردف از پی کسی در نشستن بهم در نشستن

پیشنهاد کاربران

بپرس