درنثار. [ دُ ن ِ ] ( ص مرکب ) نثار کننده در. درپاش. درافشان : خاطری درنثار چون دریافکرتی تیزمایه چون آذر.سنائی.دستش به ابر نیسان ماند گه سخاگر باشد ابر نیسان زربخش و درنثار.سوزنی.