در غلبکن. [ دَ غ َ ک َ/ دَ غ ُ ب َ ک َ ] ( اِ مرکب ) دری را گویند که پنجره دار باشد. بعضی دری را گویند که پیش آن پنجره داشته باشد و مردم از عقب پنجره نمایان باشند، و معنی اول بهتر است چه غلبکن به معنی پنجره است. ( از برهان ). دری را گویند که پیش او پنجره باشد، چه غلبکن به معنی پنجره آمده. ( از جهانگیری ) ( از انجمن آرا ). دری باشد مانند جعفری یا پنجره که هر که در آن باشد بنماید. ( شرفنامه منیری ). دری را گویند که پیش آن پنجره باشدمانند جعفری. ( از آنندراج ). در غلبکن و در غلبکین ، هر دو که در برهان آمده است غلط است و غلبکین به ضم غین و فتح باء و کاف تازی صحیح است ، و «در» هم به معنی باب جزء کلمه نیست. شاعر گفته «غلبکن در چه باز یا چه فراز». امروز می گویند قبایم غُلْبَکَن شده یعنی به میخ و مانند آن گرفته و مثلثی که یک ضلع آن هنوزبر جامه چسبیده است کنده شده ، و «غلبکن در» در شعر شاعر به معنی در مشبک است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
