«در شب سرد زمستانی» یکی از اشعار نیما یوشیج است.
در شب سرد زمستانی کورهٔ خورشید هم، چون کورهٔ گرم چراغ من نمی سوزد. و به مانند چراغ من نه می افروزد چراغی هیچ، نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می افروزد.
من چراغم را در آمد رفتن همسایه ام افروختم در یک شب تاریک. و شب سرد زمستان بود، باد می پیچید با کاج، در میان کومه ها خاموش گم شد او از من جدا زین جادهٔ باریک. و هنوزم قصه بر یاد است وین سخن آویزهٔ لب: که می افروزد؟ که می سوزد؟ چه کسی این قصه را در دل می اندوزد؟ در شب سرد زمستانی، کورهٔ خورشید هم، چون کورهٔ گرم چراغ من نمی سوزد.
احمد شاملو این شعر را در آلبوم شعرهای نیما دکلمه کرده است. این شعر همچنین یکی از قطعات آلبوم در شب سرد زمستانی با دکلمهٔ احمدرضا احمدی و صدای محمد نوری است. [ ۱] [ ۲]
↑ دربارهٔ تاریخ سرایش شعرهای نیما اختلاف نظر وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به مناقشه ها درباره نیما یوشیج.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر شب سرد زمستانی کورهٔ خورشید هم، چون کورهٔ گرم چراغ من نمی سوزد. و به مانند چراغ من نه می افروزد چراغی هیچ، نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می افروزد.
من چراغم را در آمد رفتن همسایه ام افروختم در یک شب تاریک. و شب سرد زمستان بود، باد می پیچید با کاج، در میان کومه ها خاموش گم شد او از من جدا زین جادهٔ باریک. و هنوزم قصه بر یاد است وین سخن آویزهٔ لب: که می افروزد؟ که می سوزد؟ چه کسی این قصه را در دل می اندوزد؟ در شب سرد زمستانی، کورهٔ خورشید هم، چون کورهٔ گرم چراغ من نمی سوزد.
احمد شاملو این شعر را در آلبوم شعرهای نیما دکلمه کرده است. این شعر همچنین یکی از قطعات آلبوم در شب سرد زمستانی با دکلمهٔ احمدرضا احمدی و صدای محمد نوری است. [ ۱] [ ۲]
↑ دربارهٔ تاریخ سرایش شعرهای نیما اختلاف نظر وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به مناقشه ها درباره نیما یوشیج.
wiki: در شب سرد زمستانی