«در سال ۲۵۲۵» ( به انگلیسی: In the Year 2525 ) ترانه ای از گروه دونفرهٔ زیگِر اند اِونز و یکی از قطعه های اولین آلبوم استودیویی آن ها است که در سال ۱۹۶۹ منتشر شد. در ابتدای ترانهٔ «در سال ۲۵۲۵» گفته می شود که اگر بشر تا آن زمان زنده بماند شاهد وقایع بعدی خواهد بود که در ادامه با فواصل ۱۰۱۰ ساله و از ۳۵۳۵ تا ۹۵۹۵ اشاره می شوند.
تک آهنگ «در سال ۲۵۲۵» در ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ صدرنشین جدول بیلبورد هات ۱۰۰ شد و برای ۶ هفتهٔ متوالی آن جایگاه را حفط کرد. [ ۲] «در سال ۲۵۲۵» در بریتانیا هم ۱۳ هفته جزو پرفروش ترانه های روز بود و برای ۳ هفتهٔ متوالی شمارهٔ ۱ جدول تک آهنگ های بریتانیا شد. [ ۳] این اثر در چارت ۶۰ سالهٔ بیلبورد هات ۱۰۰ ( ۱۹۵۸–۲۰۱۸ ) جایگاه ۲۹۸ را به خود اختصاص داده است. [ ۴]
تام بریهان در استریوگام این ترانه را هم پوچ گرایانه دانسته و هم بیش از اندازه خوش بینانه. او بخشی از شعر که می گوید «در سال ۴۵۴۵ کسی به دندان و چشم احتیاجی نخواهد داشت چون چیزی برای جویدن پیدا نمی شود و هیچ کس به دیگری نگاه نمی کند» را ناشی از پوچ گرایی زیگر و اونز می داند. بریهان پیشگویی ترانه برای سال ۹۵۹۵ که می گوید «انسان همهٔ چیزهایی را که زمین کهنسال می توانسته بدهد گرفته و هیچ چیزی را برنگردانده» را بسیار خوشبینانه می داند چون معتقد است با توجه به تغییرات اقلیمی رخ داده، تصور اینکه بشر تا ۲۵۲۵ هم زنده مانده باشد دشوار است چه رسد به ۹۵۹۵. او این ترانه را تا حد زیادی آزاردهنده توصیف کرده و به آن امتیاز ۴ از ۱۰ داده است. [ ۵]
ایان کَنتی از وبسایت لاودر دن وار با اشاره به هم زمانی تقریبی انتشار این قطعه با شگفتی فضای دیوید بویی و تأثیر پیشرفت تکنولوژی بر محتوای محصولات فرهنگی آن سال ها می گوید هر دو ترانه نمونه های بارزی از دغدغهٔ تاریک دورانی هستند که اختراعات مدرن زندگی انسان ها را تسخیر می کنند و به آرامی آنها را به بردگی می کشند، مثل زمان حال و مردمانی که نمی توانند بدون گوشی موبایل یا تبلت شان زندگی کنند. [ ۶]

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتک آهنگ «در سال ۲۵۲۵» در ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ صدرنشین جدول بیلبورد هات ۱۰۰ شد و برای ۶ هفتهٔ متوالی آن جایگاه را حفط کرد. [ ۲] «در سال ۲۵۲۵» در بریتانیا هم ۱۳ هفته جزو پرفروش ترانه های روز بود و برای ۳ هفتهٔ متوالی شمارهٔ ۱ جدول تک آهنگ های بریتانیا شد. [ ۳] این اثر در چارت ۶۰ سالهٔ بیلبورد هات ۱۰۰ ( ۱۹۵۸–۲۰۱۸ ) جایگاه ۲۹۸ را به خود اختصاص داده است. [ ۴]
تام بریهان در استریوگام این ترانه را هم پوچ گرایانه دانسته و هم بیش از اندازه خوش بینانه. او بخشی از شعر که می گوید «در سال ۴۵۴۵ کسی به دندان و چشم احتیاجی نخواهد داشت چون چیزی برای جویدن پیدا نمی شود و هیچ کس به دیگری نگاه نمی کند» را ناشی از پوچ گرایی زیگر و اونز می داند. بریهان پیشگویی ترانه برای سال ۹۵۹۵ که می گوید «انسان همهٔ چیزهایی را که زمین کهنسال می توانسته بدهد گرفته و هیچ چیزی را برنگردانده» را بسیار خوشبینانه می داند چون معتقد است با توجه به تغییرات اقلیمی رخ داده، تصور اینکه بشر تا ۲۵۲۵ هم زنده مانده باشد دشوار است چه رسد به ۹۵۹۵. او این ترانه را تا حد زیادی آزاردهنده توصیف کرده و به آن امتیاز ۴ از ۱۰ داده است. [ ۵]
ایان کَنتی از وبسایت لاودر دن وار با اشاره به هم زمانی تقریبی انتشار این قطعه با شگفتی فضای دیوید بویی و تأثیر پیشرفت تکنولوژی بر محتوای محصولات فرهنگی آن سال ها می گوید هر دو ترانه نمونه های بارزی از دغدغهٔ تاریک دورانی هستند که اختراعات مدرن زندگی انسان ها را تسخیر می کنند و به آرامی آنها را به بردگی می کشند، مثل زمان حال و مردمانی که نمی توانند بدون گوشی موبایل یا تبلت شان زندگی کنند. [ ۶]


wiki: در سال ۲۵۲۵