در رفتگی زانو

دررفتگی زانو ( به انگلیسی: Knee dislocation ) نوعی آسیب است که در آن مفصل زانو بین استخوان درشت نی و استخوان ران دچار از هم گسیختگی می شود. [ ۳] علائم شامل درد و بی ثباتی زانو است. [ ۴] عوارض ممکن است شامل آسیب به شریان، بیشتر سرخرگ پشت زانویی، یا سندرم کمپارتمان باشد. [ ۵]
حدود نیمی از موارد ناشی از ضربه بزرگ و حدود نیمی از آنها ناشی از ضربه جزئی است. در حدود پنجاه درصد موارد، مفصل قبل از ورود به بیمارستان به طور خود به خود جا می رود. به طور معمول پارگی رباط صلیبی پسین یا رباط جانبی داخلی MCL یا رباط طرف خارجی وجود دارد. اگر شاخص فشار مچ پا به بازو ABI کمتر از ۰٫۹ باشد، سی تی آنژیوگرافی CTA برای تشخیص آسیب عروق توصیه می شود. [ ۶] در غیر این صورت ممکن است معاینات بالینی مکرر کافی باشد. [ ۷] اخیراً، پروتکل FAST - D، که شریان های خلفی تیبیا و پشت پایی را برای «الگوی موج سه مرحله ای» با سونوگرافی ارزیابی می کند، در رد صدمات شریانی، قابل اعتماد بوده است. [ ۸]
در صورت باقی ماندن در رفتگی مفصل، جا اندازی و آتل بندی توصیه می شود. این کار معمولاً تحت فرایند آرام بخشی ( سدیشن ) انجام می شود. در صورت وجود علائم آسیب شریانی، به طور کلی جراحی فوری توصیه می شود. ممکن است نیاز به جراحی های متعدد باشد. در بیش از ده درصد موارد، قطع قسمتی از پا لازم می گردد. [ ۹]
دررفتگی زانو نادر است و در حدود ۱ نفر در ۱۰۰۰۰۰ نفر در سال رخ می دهد. مردان بیشتر از زنان مبتلا می شوند. بزرگسالان جوان اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند. شرح این آسیب حداقل به ۲۰ سال قبل از میلاد توسط میگس سیدون برمی گردد. [ ۱۰]