در جستجوی زمان ازدست رفته ( به فرانسوی: À la recherche du temps perdu ) عنوان رمانی نوشتهٔ مارسل پروست نویسندهٔ فرانسوی است. این رمان در ۷ جلد نوشته شده که هرکدام نامی مستقل دارند. این رمان، رکورد گینس طولانی ترین رمان تاریخ را در اختیار دارد.
پروست این رمان را بین سال های ۱۹۰۸–۱۹۰۹ تا ۱۹۲۲ میلادی نوشته و میان سال های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ میلادی منتشر کرده است. [ الف]
این رمان در ۷ جلد نوشته شده که هرکدام نامی مستقل دارند. گذشته از خطوط کلی داستانی که این کتاب ها را به هم می پیوندد، هر کدام از ۷ جلد از بسیاری دیدگاه ها کامل و مستقل اند. در واقع آنچه داستان نامیده می شود تنها رشته ای است برای به هم پیوستن لحظه هایی که هر کدام به تنهایی از مکان ها و شخصیت های اصلی کتاب اند، از همین روست که اغلب دربارهٔ این اثر گفته می شود که می توان آن را از هر صفحه ای که باشد آغاز کرد. این رمان، رکورد گینس طولانی ترین رمان تاریخ را در اختیار دارد. [ ۱] نام ۷ جلد کتاب عبارتند از:
• طرف خانه سوان، ۱۲۹۲ ( ۱۹۱۳میلادی )
• در سایه دوشیزگان شکوفا، ۱۲۹۸ ( ۱۹۱۹میلادی ) ، برنده جایزه گنکور در همان سال
• طرف گرمانت، ۱۲۹۹–۱۳۰۰ ( ۱۹۲۰–۱۹۲۱میلادی )
• سدوم و عموره، ۱۳۰۰–۱۳۰۱ ( ۱۹۲۱–۱۹۲۲میلادی )
• اسیر، ۱۳۰۴ ( پس از فوت ۱۹۲۵میلادی )
• آلبرتین گمشده ( گریخته ) ، ۱۳۰۶ ( پس از فوت ۱۹۲۷میلادی )
• زمان بازیافته، ۱۳۰۶ ( پس از فوت ۱۹۲۷میلادی )
این رمان چندان به تشریحِ کلاسیکِ یک «داستان» نمی پردازد، بلکه از ورایِ داستانِ اصلی[ ب] به تحلیلِ ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعیِ جامعه فرانسه در اواخرِ سده نوزدهم و اوایلِ سده بیستم میلادی[ پ] پرداخته است. این کتاب، بیشتر از آنکه حالت های بیرونی را توصیف کند، ژرفای درونی را می کاود. علت شهرت این رمان را ژرفا و گسترهٔ اندیشهٔ نویسنده و ظرافت و حساسیت هنرش دانسته اند.
نحوه استفاده مارسل پروست از زبانِ فرانسه و جمله سازی او که شکلی نو در ادبیات فرانسه بود، آن را از سایر آثارِ ادبی هم زمانش متمایز می کند.
این کتاب را مهدی سحابی با عنوان «در جستجوی زمان از دست رفته» به فارسی برگردانده و نشر مرکز آن را منتشر کرده است. همچنین هارولد پینتر و دای ترویس نیز از این کتاب بازنویسی برای تئاتر هم انجام داده اند که این نسخه را نیز عباس پژمان ترجمه و نشر هِرمِس منتشر کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپروست این رمان را بین سال های ۱۹۰۸–۱۹۰۹ تا ۱۹۲۲ میلادی نوشته و میان سال های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ میلادی منتشر کرده است. [ الف]
این رمان در ۷ جلد نوشته شده که هرکدام نامی مستقل دارند. گذشته از خطوط کلی داستانی که این کتاب ها را به هم می پیوندد، هر کدام از ۷ جلد از بسیاری دیدگاه ها کامل و مستقل اند. در واقع آنچه داستان نامیده می شود تنها رشته ای است برای به هم پیوستن لحظه هایی که هر کدام به تنهایی از مکان ها و شخصیت های اصلی کتاب اند، از همین روست که اغلب دربارهٔ این اثر گفته می شود که می توان آن را از هر صفحه ای که باشد آغاز کرد. این رمان، رکورد گینس طولانی ترین رمان تاریخ را در اختیار دارد. [ ۱] نام ۷ جلد کتاب عبارتند از:
• طرف خانه سوان، ۱۲۹۲ ( ۱۹۱۳میلادی )
• در سایه دوشیزگان شکوفا، ۱۲۹۸ ( ۱۹۱۹میلادی ) ، برنده جایزه گنکور در همان سال
• طرف گرمانت، ۱۲۹۹–۱۳۰۰ ( ۱۹۲۰–۱۹۲۱میلادی )
• سدوم و عموره، ۱۳۰۰–۱۳۰۱ ( ۱۹۲۱–۱۹۲۲میلادی )
• اسیر، ۱۳۰۴ ( پس از فوت ۱۹۲۵میلادی )
• آلبرتین گمشده ( گریخته ) ، ۱۳۰۶ ( پس از فوت ۱۹۲۷میلادی )
• زمان بازیافته، ۱۳۰۶ ( پس از فوت ۱۹۲۷میلادی )
این رمان چندان به تشریحِ کلاسیکِ یک «داستان» نمی پردازد، بلکه از ورایِ داستانِ اصلی[ ب] به تحلیلِ ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعیِ جامعه فرانسه در اواخرِ سده نوزدهم و اوایلِ سده بیستم میلادی[ پ] پرداخته است. این کتاب، بیشتر از آنکه حالت های بیرونی را توصیف کند، ژرفای درونی را می کاود. علت شهرت این رمان را ژرفا و گسترهٔ اندیشهٔ نویسنده و ظرافت و حساسیت هنرش دانسته اند.
نحوه استفاده مارسل پروست از زبانِ فرانسه و جمله سازی او که شکلی نو در ادبیات فرانسه بود، آن را از سایر آثارِ ادبی هم زمانش متمایز می کند.
این کتاب را مهدی سحابی با عنوان «در جستجوی زمان از دست رفته» به فارسی برگردانده و نشر مرکز آن را منتشر کرده است. همچنین هارولد پینتر و دای ترویس نیز از این کتاب بازنویسی برای تئاتر هم انجام داده اند که این نسخه را نیز عباس پژمان ترجمه و نشر هِرمِس منتشر کرده است.
