در تابیدن

لغت نامه دهخدا

درتابیدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) تابیدن. تافتن :
به خانه در ز نور قرص خورشید
همان بینی که درتابد به روزن.
ناصرخسرو.
رجوع به تابیدن شود.

فرهنگ فارسی

تابیدن تافتن

پیشنهاد کاربران

بپرس