در باریدن

لغت نامه دهخدا

در باریدن. [ دُرر دَ ] ( مص مرکب ) پاشیدن در. پاشیده و افشانده شدن دُر. || نزول قطرات باران. || سخن گفتن به روانی. کنایه از سخن شیرین و شیوا از زبان جاری شدن :
زبانی که اندر سرش مغز نیست
اگردر ببارد همان نغز نیست.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

پاشیدن در پاشیده و افشانده شدن در یا نزول قطرات باران .

پیشنهاد کاربران

بپرس