درامج. [ دُ م ِ ] ( ع ص ) رفتار ناوناوان و خرامان. ( منتهی الارب ). شخصی که در راه رفتن خود متکبر و بخود بالیده باشد. ( از اقرب الموارد ). درابج. درانج. و رجوع به درابج و درانج شود.
فرهنگ فارسی
( در آمج ) رفتار ناوناوان و خرامان شخصی که در راه رفتن خود متکبر و بخود بالیده باشد .
