دده بمباسی

دَدِه بَمْباسی
(نیز: دَدِه بامباسی) در ایران نامی تحقیرآمیز برای بردگان زنگباری. چون پوستی بسیار تیره داشتند، در باور عامیانه، آنان تیره ای از پشتِ حام، پسر نوح پنداشته می شدند که به نفرین پدر، پوستی چنین تیره یافته اند. در ایران کارهای پستِ خانه را به این بردگان می سپردند. در باور عامیانه، کفِ پای بمباسی ها کاملاً صاف و مماس با زمین انگاشته می شد.