ددن

لغت نامه دهخدا

ددن. [ دَ دَ ] ( ع اِ ) بازی. دید. لعب. لهو. دَدَاً. دیدان. ( منتهی الارب ).
ددن. [ دَ دَ ] ( اِخ ) نام موضعی است در شعر ابن مقبل. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

نام موضعی در شعرای ابن مقبل

پیشنهاد کاربران

بپرس