دخنه مریم. [ دُن َ / ن ِ ی ِ م َ ی َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بیخ درختیست که بر هیأت خرد باشد و شاخ و ساق او به زمین نزدیک بود و منبت او در نواحی کوفه بود و به وادی طرب بسیار بود و او را در بخور اطفال بکار برند و بعضی او را بخور مریم گویند. ( ترجمه صیدنه ابوریحان ).
