دحوق. [ دَ] ( ع ص ) درخشان چشم. || ناقه ای که زهدان آن بیرون افتاده باشد بعد از ولادت. ( منتهی الارب ). اشتر که رحم وی بیرون آید پس از زادن. ( مهذب الاسماء ).
