دجنه

لغت نامه دهخدا

( دجنة ) دجنة. [ دُ ج ُن ْ ن َ / دِ ج ِن ْ ن َ ] ( ع اِ ) تاریکی. || ابر برهم نشسته تاریک بی باران. ( منتهی الارب ).ج ، دُجن. دُجنات. || فروپوشیدگی ابر به تاریکی و تراکم. یوم دُجنه ( به اضافه و وصف هر دو آمده است ) و کذلک اللیله ، تضاف و تنعت. ( منتهی الارب ).

دجنة. [ دُ ن َ ] ( ع اِ ) رنگ تیره و هی فی الابل اقبح السواد. ( منتهی الارب ). بعیر ادجن و ناقة دجناء نعت است از آن. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس