دجمه

لغت نامه دهخدا

( دجمة ) دجمة. [ دَ م َ / دُ م َ ] ( ع اِ ) تاریکی. ج ، دُجم. ( منتهی الارب ). || سخن. یقال : سمعت له دُجمة؛ ای کلمة. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). || یکی از دِجَم ؛ دوست ، یار و عادت. ( منتهی الارب ).

دجمة. [ دُ م َ ] ( ع اِ ) غمزه و تاریکی عشق. ج ، دُجم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دجمه. [ دِ م َ ] ( اِخ ) ( جبال... ) سلسله کوهی به اسپانیا.

پیشنهاد کاربران

بپرس