دجران

لغت نامه دهخدا

دجران. [ دِ ] ( ع اِ ) چوب منصوب وادیج. ( آنندراج ). الخشب المنصوب فی الارض للتعریش. ( منتهی الارب ). داربست چفته بندی.

دجران. [ دَ ] ( ع ص ) حیران. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ). || مبتلی در هرج. ( منتهی الارب ). || مست. ( منتهی الارب ). نشاطی. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). فیرنده. ( منتهی الارب ). ج ، دجاری. دجری. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران