دُبَیْسِ بن صَدَقه (۴۶۳ـ مراغه ۵۲۹ق)
(ملقب به: نورالدوله و مکّنی به ابوالاعز) از امیران آل مَزْیَد و از حاکمان حله (حک: ۵۱۲ـ۵۲۹ق). در جوانی در نبردهای پدرش شرکت کرد. با کشته شدن پدرش در مصاف با لشکر سلطان محمد سلجوقی ، او نیز به اسارت درآمد (۵۰۱ق). پس از این که نسبت به سلطان سوگند وفاداری یاد کرد، آزاد شد، اما سلطان او را نزد خود نگه داشت . در زمان سلطان محمود، حاکم حله شد (۵۱۲ق). با مسترشد عباسی جنگید و از سپاه او شکست خورد (۵۱۷ق). به همین سبب، نخست به مسیحیان و بعد به طغرل سلجوقی، برای حمله به بغداد، متوسل شد، اما از هیچ یک نتیجه نگرفت. از این رو، به مسعود سلجوقی پیوست و پس از آن مسترشد را دستگیر کرد (۵۲۹ق) و به مراغه برد، اما در آن جا با دسیسۀ مسعود و به دست یکی از غلامان او کشته شد. دبیس فرمانروایی شجاع، بخشنده و آشنا به شعر و ادب بود.
(ملقب به: نورالدوله و مکّنی به ابوالاعز) از امیران آل مَزْیَد و از حاکمان حله (حک: ۵۱۲ـ۵۲۹ق). در جوانی در نبردهای پدرش شرکت کرد. با کشته شدن پدرش در مصاف با لشکر سلطان محمد سلجوقی ، او نیز به اسارت درآمد (۵۰۱ق). پس از این که نسبت به سلطان سوگند وفاداری یاد کرد، آزاد شد، اما سلطان او را نزد خود نگه داشت . در زمان سلطان محمود، حاکم حله شد (۵۱۲ق). با مسترشد عباسی جنگید و از سپاه او شکست خورد (۵۱۷ق). به همین سبب، نخست به مسیحیان و بعد به طغرل سلجوقی، برای حمله به بغداد، متوسل شد، اما از هیچ یک نتیجه نگرفت. از این رو، به مسعود سلجوقی پیوست و پس از آن مسترشد را دستگیر کرد (۵۲۹ق) و به مراغه برد، اما در آن جا با دسیسۀ مسعود و به دست یکی از غلامان او کشته شد. دبیس فرمانروایی شجاع، بخشنده و آشنا به شعر و ادب بود.
wikijoo: دبیس_بن_صدقه