دبیران قزوینی، ابوالمعالی علی (۶۰۰ـ۶۷۵ق)
(یا: کاتبی قزوینی) فیلسوف، منطقی، پزشک، ریاضی دان، اخترشناس و ادیب. وی در قزوین علوم عصر خود را فراگرفت و سپس نزد استادانی چون نصیرالدین طوسی، شمس الدین محمد سمرقندی و اثیرالدین ابهری دانش خود را تکمیل کرد. در ۶۵۰ق طوسی وی را برای شرکت در ساخت و کار رصدخانۀ مراغه دعوت کرد، و او در محضر خواجه به فعالیت پرداخت. از شاگردان اویند: قطب الدین شیرازی، زکریا قزوینی و علامه حلی. از آثارش: شمسیه در منطق؛ کتاب العین در منطق؛ هدایه اثیریه در فلسفه؛ حکمة العین در فلسفه که تکملۀ کتاب العین است؛ عین القواعد در منطق و فلسفه که سالیان متمادی جز آثار درسی بوده و بارها شرح و حاشیه شده است؛ المفصّل فی شرح المحصّل از فخر رازی؛ شرح کشف الاسرار عن غوامض الافکار در منطق از قاضی محمد خونجی؛ جامع الدقایق فی شرح کشف الحقایق در منطق.
(یا: کاتبی قزوینی) فیلسوف، منطقی، پزشک، ریاضی دان، اخترشناس و ادیب. وی در قزوین علوم عصر خود را فراگرفت و سپس نزد استادانی چون نصیرالدین طوسی، شمس الدین محمد سمرقندی و اثیرالدین ابهری دانش خود را تکمیل کرد. در ۶۵۰ق طوسی وی را برای شرکت در ساخت و کار رصدخانۀ مراغه دعوت کرد، و او در محضر خواجه به فعالیت پرداخت. از شاگردان اویند: قطب الدین شیرازی، زکریا قزوینی و علامه حلی. از آثارش: شمسیه در منطق؛ کتاب العین در منطق؛ هدایه اثیریه در فلسفه؛ حکمة العین در فلسفه که تکملۀ کتاب العین است؛ عین القواعد در منطق و فلسفه که سالیان متمادی جز آثار درسی بوده و بارها شرح و حاشیه شده است؛ المفصّل فی شرح المحصّل از فخر رازی؛ شرح کشف الاسرار عن غوامض الافکار در منطق از قاضی محمد خونجی؛ جامع الدقایق فی شرح کشف الحقایق در منطق.