دِبی، پیتِر جوزِف ویلِم (۱۸۸۴ـ۱۹۶۶)(Debye, Peter Joseph Willem)
دِبی، پیتِر جوزِف ویلِم
فیزیک دان امریکایی هلندی تبار. در بلورشناسی بلورنگاری پودری با پرتو ایکس پیشگام بود و در زمینه های مولکول های قطبی، گشتاورهای دو قطبی، ساختار مولکولی، و بسپارها نیز تحقیق می کرد. نظریۀ دبی ـ هوکل، که با همکاری شیمی دان آلمانی، اریش هوکل، ساخته و پرداخته شد، به بررسی نظم یون ها در محلول ها پرداخت. دبی به سبب فعالیتش در زمینۀ ساختار مولکولی، که با بررسی گشتاورهای دوقطبی و پراش پرتوهای ایکس و الکترون ها در گازها صورت گرفته بود، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۳۶ را دریافت کرد. در ماستریخت زاده شد. در مدرسۀ فنی آخن در آلمان، و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در شماری از دانشگاه های سوئیس و آلمان استاد بود. از ۱۹۱۰ استاد دانشگاه زوریخ بود. در ۱۹۳۴، به مؤسسۀ ماکس پلانک در برلین رفت. در ۱۹۴۰ ، هنگامی که در دانشگاه کورنل ایالات متحد امریکا مشغول تدریس بود، آلمان به هلند حمله کرد. بدین ترتیب، از ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۲، در مقام استاد در دانشگاه کورنل ماندگار شد. اولین تلاش عمدۀ دبی اصلاحیه ای بود که در نظریۀ اینشتین دربارۀ گرمای ویژه صورت داد و در آن، تراکم پذیری و انبساط پذیری را نیز درنظر گرفت. مطالعات دبی دربارۀ ثابت های دی الکتریک منجر به توضیح وابستگی این مقادیر به دما و اهمیتشان در تعبیر گشتاورهای دوقطبی، به منزلۀ شاخص ساختار مولکولی، شد. او به همین سبب به جایزۀ نوبل دست یافت. یکای ثابت دی الکتریک نیز به افتخار او دبی نام گذاری شده است. در بلورشناسی، نشان داد که حرکت گرمایی اتم های جسم جامد، هنگام رویارویی با پرتوهای ایکس، اثرگذار است و ذراتی که سمت گیری نامرتب دارند ممکن است نوع خاصی از نقش پراش پرتو ایکس را پدید آورند. در تحلیل پراش پرتو ایکس به پودرهای دیگر، نیازی به استفاده از تک بلورهای بزرگ نیست. دبی در دهۀ ۱۹۳۰ نشان داد که امواج صوتی در مایع همانند توری پراش عمل می کنند.
دِبی، پیتِر جوزِف ویلِم
فیزیک دان امریکایی هلندی تبار. در بلورشناسی بلورنگاری پودری با پرتو ایکس پیشگام بود و در زمینه های مولکول های قطبی، گشتاورهای دو قطبی، ساختار مولکولی، و بسپارها نیز تحقیق می کرد. نظریۀ دبی ـ هوکل، که با همکاری شیمی دان آلمانی، اریش هوکل، ساخته و پرداخته شد، به بررسی نظم یون ها در محلول ها پرداخت. دبی به سبب فعالیتش در زمینۀ ساختار مولکولی، که با بررسی گشتاورهای دوقطبی و پراش پرتوهای ایکس و الکترون ها در گازها صورت گرفته بود، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۳۶ را دریافت کرد. در ماستریخت زاده شد. در مدرسۀ فنی آخن در آلمان، و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در شماری از دانشگاه های سوئیس و آلمان استاد بود. از ۱۹۱۰ استاد دانشگاه زوریخ بود. در ۱۹۳۴، به مؤسسۀ ماکس پلانک در برلین رفت. در ۱۹۴۰ ، هنگامی که در دانشگاه کورنل ایالات متحد امریکا مشغول تدریس بود، آلمان به هلند حمله کرد. بدین ترتیب، از ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۲، در مقام استاد در دانشگاه کورنل ماندگار شد. اولین تلاش عمدۀ دبی اصلاحیه ای بود که در نظریۀ اینشتین دربارۀ گرمای ویژه صورت داد و در آن، تراکم پذیری و انبساط پذیری را نیز درنظر گرفت. مطالعات دبی دربارۀ ثابت های دی الکتریک منجر به توضیح وابستگی این مقادیر به دما و اهمیتشان در تعبیر گشتاورهای دوقطبی، به منزلۀ شاخص ساختار مولکولی، شد. او به همین سبب به جایزۀ نوبل دست یافت. یکای ثابت دی الکتریک نیز به افتخار او دبی نام گذاری شده است. در بلورشناسی، نشان داد که حرکت گرمایی اتم های جسم جامد، هنگام رویارویی با پرتوهای ایکس، اثرگذار است و ذراتی که سمت گیری نامرتب دارند ممکن است نوع خاصی از نقش پراش پرتو ایکس را پدید آورند. در تحلیل پراش پرتو ایکس به پودرهای دیگر، نیازی به استفاده از تک بلورهای بزرگ نیست. دبی در دهۀ ۱۹۳۰ نشان داد که امواج صوتی در مایع همانند توری پراش عمل می کنند.
wikijoo: دبی،_پیتر_جوزف_ویلم_(۱۸۸۴ـ۱۹۶۶)