دبوقاء. [ دَب ْ بو ] ( ع اِ ) دابوق. سریشم که بدان مرغانرا شکارکنند. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || پلیدی.( منتهی الارب ). حَدَث ِ آدمی. ( بحر الجواهر ). || هر چیز که مُمتد و دراز گردد. ( منتهی الارب ).
