دبوری

لغت نامه دهخدا

دبوری. [دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به دبور. || در تداول عامه ، لات. ولگرد. بی سر و بی پا. لات ولوت. آسمان جل.

پیشنهاد کاربران

دبوری به معنای تیری که از کمان جسته است و به سوی هدف روانه است
دَبوری: لات، بی خاصیت؛ بی بته.
دبوری : [عامیانه، اصطلاح] بی سر و پایی، ولگردی.

بپرس