دبوره

لغت نامه دهخدا

دبوره. [ دِ رَ ] ( اِخ ) از حکام بنی اسرائیل و از سال 1396 تا 1356 ق.م. حکم رانده است. ( از قاموس الاعلام ترکی ). صاحب قاموس مقدس گوید: دبوره ( بمعنی مگس عسل ) نبیه ای که در حکمت و تقوی و تدین معروف و بر اسرائیل قضاوت می نمود و او زوجه لفیدوت بود و همواره در زیر درخت دبوره برای داوری می نشست ( سفر داوران 4:5 ) در روزگار او اسرائیلیان یابین پادشاه کنعان را بندگی می نمودند، پس دبوره بواسطه هدایت الهی باراق را که شخصی ممتاز بود بنزد خود خواند و چنانکه خداوند فرموده بود او را امر کرد که به کوه تابور برآید و با ده هزار نفر بر سیسرا رئیس لشکر یابین حمله برد که مظفر خواهد گشت و باراق جواب داد و گفت اگر تو با من همراهی کنی خواهم رفت و الا فلا. دبوره ویرا گفت با تو خواهم آمد لکن نصرت و ظفر این جنگ بنام تو نخواهد بود زیرا که خداوند سیسرا را بدست زنی خواهد فروخت. ( سفر داوران 4:9 ) پس چون لشکر در میدان جنگ صف آراستند با وجودی که عساکر سیسرا بیش از عساکر باراق و مکمل و مسلح تر از ایشان بودند و نهصد عرابه آهنین داشتند مفاد قول دبوره بوقوع پیوسته سیسرا فرار کرده عساکرش عرصه تیغ گشتند از آن پس دبوره مترنم گردید و خداوند را سرود شادمانی سرود. ( قاموس کتاب مقدس ). و نیز رجوع به باراق و یاعیل شود.

دبوره. [ دِ رَ ] ( اِخ ) نام دایه رفقه. وی چون موتش دررسید و درتحت بلوط بیت ایل مدفون گردید. ( سفر پیدایش 35:8 ).

دانشنامه آزاد فارسی

دَبورَه (قرن ۱۲پ م)(Deborah)
بانوی دلاور و از داوران و رهبران در عهد عتیق که سپاهی از بنی اسرائیل را در حمله به لشکری از کنعانیان یاری داد و سیسرا سردار لشکر کنعانیان در حین فرار به قتل رسید. سرود پیروزی (رجزخوانی) دبوره بر جنازۀ سیسرا نمونه ای عالی از شعر قدیم عبرانی به شمار می رود.

پیشنهاد کاربران

دبورا
پیامبر زن بنی اسرائیل که قبل از داود می زیست

بپرس