دبلون

لغت نامه دهخدا

دبلون. [ دَ ب َ ] ( ع اِ ) صنفی از ذهب. نوعی پول طلا. مسکوکی زرین. از اهل عراق شنیده شده است که کلمه را بنون تلفظ کنند اما اهل مصر با لام اما به سکون باء ملفوظ دارند و آن مسکوک در اصل ضرب مردم اسپانی بود و دُبلُن میگفتند و در سوریه نیز شهرتی داشت ارزش آن 16 ریال یا اندکی کمتر یا بیشتر بود بر حسب زمان و مکان. ( النقودالعربیة ص 84 و 140 و 141 و 173 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس