دبقیت

لغت نامه دهخدا

دبقیت. [ دِ قی ی َ ] ( ع مص ) چسبندگی. چسبناکی . دوسندگی. قابلیت التصاق : و علیه [علی بشنة] دبقیة کثیرة کانه غمس فی العسل. ( ابن البیطار ).

دبقیة. [ دَ قی ی َ ] ( اِخ )دهی است به نهر عیسی. نزدیک بغداد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس