دبردان

لغت نامه دهخدا

دبردان. [ دَ ب ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه. در 2هزارگزی جنوب قره آغاج و 33هزارگزی شوسه مراغه به میانه. سکنه 379. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و نخود وبزرک و زردآلو است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی اهالی جاجیم بافی و راه آنجا مالروست. در دو محل بنام «دبردان بالا» و «دبردان پائین » بفاصله دوهزارگزی ازیکدیگر واقع است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس