دباءه

لغت نامه دهخدا

( دباءة ) دباءة. [ دُب ْ با ءَ ] ( ع اِ ) یکی کدو. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( آنندراج ). رجوع به دُبّاء شود. ج ، دُباء. ( دهار ).

دباءة. [ دَ ءَ ] ( ع اِ ) گریز. ( منتهی الارب ). فرار. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس