دایی نَمایِشی (تبریز ۱۲۴۹ـ۱۳۰۴ش)
(نام اصلی: میرزا محمدحسین خان دایی تبریزی) بازیگر و کارگردان تئاتر در گیلان. از مشهورترین و فعال ترین هنرمندان تئاتر گیلان و از بنیاد گذاران هیئت امید ترقی بود، که فعالیتش را با حسن ناصر آغاز کرد. از فعالان جنبش مشروطه در گیلان بود، و تا ۲۸سالگی در زادگاهش ماند. او پس از انحلال هیئت امید ترقی به جمعیت فرهنگ رشت (۱۲۹۵) پیوست. او نمایش نامه های تارتوف/سالوس، احمق ریاست طلب، داماد فراری، ری بلاس، ارنانی، و داماد پشیمان که همگی توسط حسن ناصر از فرانسه ترجمه شده بودند، را کارگردانی کرد. دایی نمایشی در ۱۳۰۴ش نمایش نامۀ مریض خیالی (مولیر، ترجمۀ حسن ناصر) را بر روی صحنه برد، و آن آخرین کار نمایشی او بر روی صحنه بود. دایی نمایشی در دورۀ استبداد محمدعلی شاه «انجمن نصرت آذربایجانی» را تشکیل داد، و بعدها برای کمک به مستمندان از هیچ کوششی فروگذار نکرد.
(نام اصلی: میرزا محمدحسین خان دایی تبریزی) بازیگر و کارگردان تئاتر در گیلان. از مشهورترین و فعال ترین هنرمندان تئاتر گیلان و از بنیاد گذاران هیئت امید ترقی بود، که فعالیتش را با حسن ناصر آغاز کرد. از فعالان جنبش مشروطه در گیلان بود، و تا ۲۸سالگی در زادگاهش ماند. او پس از انحلال هیئت امید ترقی به جمعیت فرهنگ رشت (۱۲۹۵) پیوست. او نمایش نامه های تارتوف/سالوس، احمق ریاست طلب، داماد فراری، ری بلاس، ارنانی، و داماد پشیمان که همگی توسط حسن ناصر از فرانسه ترجمه شده بودند، را کارگردانی کرد. دایی نمایشی در ۱۳۰۴ش نمایش نامۀ مریض خیالی (مولیر، ترجمۀ حسن ناصر) را بر روی صحنه برد، و آن آخرین کار نمایشی او بر روی صحنه بود. دایی نمایشی در دورۀ استبداد محمدعلی شاه «انجمن نصرت آذربایجانی» را تشکیل داد، و بعدها برای کمک به مستمندان از هیچ کوششی فروگذار نکرد.
wikijoo: دایی_نمایشی