لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:الکلیسم
wikijoo: دایم_الخمر
پیشنهاد کاربران
باده پرست . [ دَ / دِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) بسیار میخواره . ( ناظم الاطباء ) . کنایه از دائم الخمر. ( آنندراج ) . بسیار میخوار را گویند. می پرست . بنده ٔ می :
بپیری بمستی میازید دست
نه نیکو بود پیر باده پرست .
... [مشاهده متن کامل]
فردوسی .
شه بامّید ماست باده پرست
من قلم دارم و تو تیغ بدست .
نظامی .
عاشقی را که چنین باده ٔ شبگیر دهند
کافر عشق بود گرنشود باده پرست .
حافظ.
کمر کوه کمست از کمر مور اینجا
ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست .
حافظ.
بپیری بمستی میازید دست
نه نیکو بود پیر باده پرست .
... [مشاهده متن کامل]
فردوسی .
شه بامّید ماست باده پرست
من قلم دارم و تو تیغ بدست .
نظامی .
عاشقی را که چنین باده ٔ شبگیر دهند
کافر عشق بود گرنشود باده پرست .
حافظ.
کمر کوه کمست از کمر مور اینجا
ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست .
حافظ.
سکیر. [ س ِک ْ کی ] ( ع ص ) همیشه مست . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) .
هَمَست همیشه مست
متغفق . [ م ُ ت َ غ َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) همه روز شراب خورنده . ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . و رجوع به تغفق شود.
مست کاره. [ م َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) همیشه مست و دائم الخمر. ( ناظم الاطباء ) . مست کار. رجوع به مست کار شود. || ( اِ مرکب ) می انگبین. سَکَر. ( زمخشری ) .
باده فرسا. [ دَ / دِ ف َ ] ( ن مف مرکب ) باده فرسای. کنایه از دائم الخمر یعنی آنکه از افراط خوردن شراب مضمحل و فرسوده شده باشد. شیخ ابوالفیض فیاضی راست :
خوش وقت حریف باده فرسای
بر تارک آسمان زده پای.
( از آنندراج ) .
خوش وقت حریف باده فرسای
بر تارک آسمان زده پای.
( از آنندراج ) .