دایحه

لغت نامه دهخدا

( دایحة ) دایحة. [ ی ِ ح َ ] ( ع ص ) درخت بلند و بزرگ. ( آنندراج ). دائحة. ( منتهی الارب ). ج ، دوایح. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس