دایمیو

دایْمیو (daimyo)
دایْمیو
(به ژاپنی «نام بزرگ») در ژاپن فئودالی، جنگ سالار یا مالک بزرگی که دسته ای از ساموراییها را استخدام می کرد. در زمان جنگ، این نیروهای مسلح در اختیار شوگون قرار می گرفتند. دایمیو باج گزاری بود که مِلک او بیش از ۱۰هزار کوکو برنج، وسیلۀ اصلی مبادله، ارزیابی شده بود. تعداد دایمیوها بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر بود (که برحسب اوضاع و احوال تغییر می کرد). آنان حکومت امپراتور و شوگون را به رسمیت می شناختند، ولی قوانین خاص خود را اجرا می کردند و در آغاز، مالیات نمی پرداختند؛ با وجود این، هزینۀ سنگین نگهداری سامورایی ها و سایر مخارج ضروری به حدی بود که در ۱۷۰۰، بدهی های دایمیوها ۱۰۰ برابر پول موجود در کشور ژاپن برآورد می شد. در فاصلۀ ۱۸۶۸ تا ۱۸۶۹ دایمیوها رسماً غیرقانونی اعلام شدند ولی در اغلب موارد به فرمانداری ایالتی رسیدند که املاکشان در آن جا واقع بود.