داکوه. ( اِخ ) از ییلاقات دوهزار بمازندران ( پیش داکوه و پس داکوه ). سکنه نشتا و زوار و لنگا در تابستان به داکوه روند. ( سفرنامه رابینو بخش انگلیسی ص 25 و 107 و ترجمه فارسی آن ص 48 و 145 ).
