دأظ. [ دَ ءَ ] ( ع مص ) سخت خشم گرفتن. || گلو گرفته شدن از خشم. || فربه شدن. || پر کردن مشک. || افشردن قرحه را. || گلو گرفته شدن از خشم. ( منتهی الارب ).
