ساسونتسی داویت یا داوید ساسونی ( به زبان ارمنی Սասունցի Դավիթ به زبان انگلیسی David of Sassoun ) یا ساسنا تْسرِر ( به زبان ارمنی Սասնա ծռեր به زبان انگلیسی Daredevils of Sasun ) ، یکی از پهلوانان میهنی ارمنستان است که در زمان یورش اعراب ایستادگی زیادی از خود نشان داد. از این حماسه به نام های مختلفی یاد کرده اند؛ از آنجایی که مکان اصلی داستان استان ساسون، ارمنستان غربی بوده حماسه به نام ساسنا دزرِر یا ساسنا تْسرِر ( sasna dzrer ) نیز مشهور شده است. ( ساسنا ) به معنی اهل ساسون و ( دزرِر - تْسرِر ) به معنی شخص بسیار دلیر و مجنون است.
ساسونتسی داویت دارای ارزش های والای آرمانی و زیبائی شناسانه است. مردم قهرمان سمبولیک خود داویت را با ویژگی های عالی و برجسته فوق انسانی پرورده اند. میهن پرستی سوزان و لغزش ناپذیر، انسان دوستی، مهرورزی و دلبستگی به زحمتکشان و ستمدیدگان از هر ملیت و نژاد، خوشبینی و امید به پیروزی نیکی و زیبائی و عدالت بر پلیدی و زشتی و ستم، از ویژگی های ذاتی این قهرمان ملی افسانه ای است.
حماسه ملی ساسونتسی داویت که از چهار بخش ( ساناسار و باغداسار، مهر بزرگ، داویت، مهر کوچک ) ، تشکیل یافته به بسیاری از زبان های دنیا ترجمه گردیده و در میان ملت های جهان اثری شناخته شده است. از آنجایی که در حماسه ملی افسانه ای یاد شده جز «داویت» و «مهر» قهرمانان دیگری نیز وجود دارند، آن را «دلیران ساسون» و «شجاعان ساسنا» نیز می نامند.
حماسه داوید ساسونی یا ساسنا تسرر بر مبنای جنگ های میان اعراب و ارمنیان در سده های میانه، نگاشته شده است. نخستین حمله اعراب به ارمنستان در سال ۶۴۰ میلادی در زمان عمر بن خطاب، خلیفه دوم، اتفاق افتاد. اعراب برای دومین بار در سال ۶۴۵ میلادی، به ارمنستان حمله بردند. حمله دوم در زمان خلیفه سوم، عثمان بن عفان بود. در این زمان سپاهیان عرب دست به کشتار زدند و ویرانی های بسیاری به بار آوردند. سپس در زمان خلیفه هارون الرشید، اخذ مالیات شکل غارت آشکار به خود گرفت و سخت گیری های مذهبی که گه گاه پیش می آمد زمینه هایی برای شورش پدید آورد. بدین ترتیب به دو سده ارمنیان تحت سیطره اعراب باقی ماندند. از سال ۸۴۸ میلادی قیام ارمنیان در مقابل اعراب وارد مرحله جدیدی شد.
در این مورد در نوشته های مربوط به تاریخ ارمنستان آمده است:
«چندین لشکر عرب درهم شکسته شدند و یک گروه از این لشکریان توسط کوه نشینان دلاور ساسون به کلی نابود شدند لیکن لشکر عظیمی به سرکردگی «یوسف بن محمد»، برای مقابله با «سمبات باگراتونی» که رهبر قیام کنندگان بود، به ارمنستان اعزام شدند و سمبات باگراتونی را دستگیر کرده به بغداد فرستاد. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساسونتسی داویت دارای ارزش های والای آرمانی و زیبائی شناسانه است. مردم قهرمان سمبولیک خود داویت را با ویژگی های عالی و برجسته فوق انسانی پرورده اند. میهن پرستی سوزان و لغزش ناپذیر، انسان دوستی، مهرورزی و دلبستگی به زحمتکشان و ستمدیدگان از هر ملیت و نژاد، خوشبینی و امید به پیروزی نیکی و زیبائی و عدالت بر پلیدی و زشتی و ستم، از ویژگی های ذاتی این قهرمان ملی افسانه ای است.
حماسه ملی ساسونتسی داویت که از چهار بخش ( ساناسار و باغداسار، مهر بزرگ، داویت، مهر کوچک ) ، تشکیل یافته به بسیاری از زبان های دنیا ترجمه گردیده و در میان ملت های جهان اثری شناخته شده است. از آنجایی که در حماسه ملی افسانه ای یاد شده جز «داویت» و «مهر» قهرمانان دیگری نیز وجود دارند، آن را «دلیران ساسون» و «شجاعان ساسنا» نیز می نامند.
حماسه داوید ساسونی یا ساسنا تسرر بر مبنای جنگ های میان اعراب و ارمنیان در سده های میانه، نگاشته شده است. نخستین حمله اعراب به ارمنستان در سال ۶۴۰ میلادی در زمان عمر بن خطاب، خلیفه دوم، اتفاق افتاد. اعراب برای دومین بار در سال ۶۴۵ میلادی، به ارمنستان حمله بردند. حمله دوم در زمان خلیفه سوم، عثمان بن عفان بود. در این زمان سپاهیان عرب دست به کشتار زدند و ویرانی های بسیاری به بار آوردند. سپس در زمان خلیفه هارون الرشید، اخذ مالیات شکل غارت آشکار به خود گرفت و سخت گیری های مذهبی که گه گاه پیش می آمد زمینه هایی برای شورش پدید آورد. بدین ترتیب به دو سده ارمنیان تحت سیطره اعراب باقی ماندند. از سال ۸۴۸ میلادی قیام ارمنیان در مقابل اعراب وارد مرحله جدیدی شد.
در این مورد در نوشته های مربوط به تاریخ ارمنستان آمده است:
«چندین لشکر عرب درهم شکسته شدند و یک گروه از این لشکریان توسط کوه نشینان دلاور ساسون به کلی نابود شدند لیکن لشکر عظیمی به سرکردگی «یوسف بن محمد»، برای مقابله با «سمبات باگراتونی» که رهبر قیام کنندگان بود، به ارمنستان اعزام شدند و سمبات باگراتونی را دستگیر کرده به بغداد فرستاد. »
wiki: داوید ساسونی