داوی

لغت نامه دهخدا

داوی. [ وی ی ] ( ع ص ) دوات دار. دویت دار.

داوی. [ وی ی ] ( ع اِ ) آن شیرکه بر سر آن پوستکی تنک بسته بود. ( مهذب الاسماء ).

داوی. ( اِخ ) شیمیست مشهور انگلیسی بسال 1778 متولد شده و به سال 1829 م. درگذشته است و در شیمی کشفیاتی دارد. ( قاموس الاعلام ترکی ).

داوی. ( اِخ ) نام موضعی است در شمال شازری به جنوب شرقی خیوه.

نام موضعی است در شمال شارزی به جنوب شرقی خیوه

داوی ( به لاتین: Dawei ) یک شهر در میانمار است که در ناحیه تانینتاریی واقع شده است. [ ۲]
جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۴ میلادی ۱۳۹٬۹۰۰ نفر بوده است.

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید