داوود کریمی ( ۲۷ بهمن ۱۳۲۶ – ۱۶ شهریور ۱۳۸۳ ) نظامی و زندانی سیاسی ایرانی بود، که در خلال جنگ ایران و عراق، از اعضا و فرماندهان سپاه پاسداران محسوب می شد.
اگرچه وی جزو فرماندهان مهّم در سال های نخستین جنگ ایران و عراق بود، اما به علّت مواضع سیاسی اش، تلاش شده که در روایت ها و تاریخ نگاری رسمی، نقش وی تحریف و کم اهمیت نشان داده شود.
... [مشاهده متن کامل]
کریمی در ۸ سالگی پدر خود را از دست داد. به همین دلیل مجبور شد تحصیل را رها کند تا بتواند خرج خانواده خود را دربیاورد. وی در جوانی از طریق مهدی عراقی با روح الله خمینی آشنا شد و این آشنایی تأثیر فراوانی بر وی گذاشت. در سال های نخستین دهه ۵۰ داوود کریمی با عده ای از دوستان خود گروه فجر اسلام را راه اندازی کرد. این گروه اسلامی معتقد به عملیات چریکی بر ضد حکومت وقت بود.
فجر اسلام و سازمان مجاهدین خلق از ابتدا روابط بسیار گرمی داشتند. اما براساس شواهد موجود از سال ۱۳۵۲ ارتباط این دو گروه مخفی با هم قطع شد. چرا که اعضای گروه «فجر اسلام» اعتقاد داشتند که سازمان به بیراهه می رود.
کریمی که به شغل تراشکاری مشغول بود در کنار آن تا سال ۱۳۵۵ به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد. پس از سال ۱۳۵۵ وی به همراه عده ای دیگر به لبنان می رود. در آنجا با مصطفی چمران و محمد منتظری آشنا می شود. پس از مدتی نیز از رتبه شاگردی به معلمی ارتقا پیدا کرد و مربی نیروهای چریکی در لبنان شد. داوود کریمی در سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت.
وی در ششم شهریور ماه ۱۳۴۹ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک دختر به نام «مریم» و سه پسر با نام های «میثم»، «محمدصادق» و «محمد محمود» است.
داود در همان اولین روزها با کمک سعید حجاریان و دیگر مبارزان در کمیته انقلاب اسلامی نازی آباد فعالیت می کند و خود هدایت و مسئولیت این کمیته را برعهده می گیرد. به گفته حجاریان، داود کریمی از اعضای اصلی تشکیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو هیئت مرکزی سپاه تهران بود.
با شروع جنگ کریمی به منطقه جنوب و سپس غرب رفت. او در همین مدت که تا سال ۱۳۶۱ ادامه یافت، بر پایه آموخته های خویش در لبنان مسئول آموزش نظامی سپاه شد. سپس مدتی کوتاه تر از یک سال فرمانده سپاه تهران بود. مدتی هم در بنیاد شهید که ریاست آن را مهدی کروبی به عهده داشت مسئولیت داشت. در این دوران یکی از مهم ترین کارهای او طرح شکستن حصر آبادان بود.
اگرچه وی جزو فرماندهان مهّم در سال های نخستین جنگ ایران و عراق بود، اما به علّت مواضع سیاسی اش، تلاش شده که در روایت ها و تاریخ نگاری رسمی، نقش وی تحریف و کم اهمیت نشان داده شود.
... [مشاهده متن کامل]
کریمی در ۸ سالگی پدر خود را از دست داد. به همین دلیل مجبور شد تحصیل را رها کند تا بتواند خرج خانواده خود را دربیاورد. وی در جوانی از طریق مهدی عراقی با روح الله خمینی آشنا شد و این آشنایی تأثیر فراوانی بر وی گذاشت. در سال های نخستین دهه ۵۰ داوود کریمی با عده ای از دوستان خود گروه فجر اسلام را راه اندازی کرد. این گروه اسلامی معتقد به عملیات چریکی بر ضد حکومت وقت بود.
فجر اسلام و سازمان مجاهدین خلق از ابتدا روابط بسیار گرمی داشتند. اما براساس شواهد موجود از سال ۱۳۵۲ ارتباط این دو گروه مخفی با هم قطع شد. چرا که اعضای گروه «فجر اسلام» اعتقاد داشتند که سازمان به بیراهه می رود.
کریمی که به شغل تراشکاری مشغول بود در کنار آن تا سال ۱۳۵۵ به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد. پس از سال ۱۳۵۵ وی به همراه عده ای دیگر به لبنان می رود. در آنجا با مصطفی چمران و محمد منتظری آشنا می شود. پس از مدتی نیز از رتبه شاگردی به معلمی ارتقا پیدا کرد و مربی نیروهای چریکی در لبنان شد. داوود کریمی در سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت.
وی در ششم شهریور ماه ۱۳۴۹ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک دختر به نام «مریم» و سه پسر با نام های «میثم»، «محمدصادق» و «محمد محمود» است.
داود در همان اولین روزها با کمک سعید حجاریان و دیگر مبارزان در کمیته انقلاب اسلامی نازی آباد فعالیت می کند و خود هدایت و مسئولیت این کمیته را برعهده می گیرد. به گفته حجاریان، داود کریمی از اعضای اصلی تشکیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو هیئت مرکزی سپاه تهران بود.
با شروع جنگ کریمی به منطقه جنوب و سپس غرب رفت. او در همین مدت که تا سال ۱۳۶۱ ادامه یافت، بر پایه آموخته های خویش در لبنان مسئول آموزش نظامی سپاه شد. سپس مدتی کوتاه تر از یک سال فرمانده سپاه تهران بود. مدتی هم در بنیاد شهید که ریاست آن را مهدی کروبی به عهده داشت مسئولیت داشت. در این دوران یکی از مهم ترین کارهای او طرح شکستن حصر آبادان بود.
