داوری میان شیخ صدوق و شیخ مفید رحمهالله علیهما

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] داوری میان شیخ صدوق و شیخ مفید رحمةالله علیهما، اثر شیخ لطف الله صافى گلپایگانى (متولد گلپایگان 1297ش) است که در آن، مباحث اعتقادى اختلافى بین شیخ صدوق و شیخ مفید را مورد سنجش قرار داده است.
این کتاب به زبان فارسى - عربى رایج در حوزه هاى علمیه همراه با اصطلاحات فراوان علوم اسلامى است. نویسنده نگارش این اثر را در سال 1413ق، به انجام رسانده است.
کتاب حاضر، در اصل یک مقاله مفصل بوده که در ضمن مجموعه مقالاتى به نام مجموعه مقالات کنگره شیخ مفید منتشر شده و بنابراین ساختار خاص کتاب را ندارد. زبان و ادبیات این اثر، فارسى - عربى رایج در حوزه هاى علمیه همراه با اصطلاحات فراوان علوم اسلامى و متناسب با استادان و پژوهشگران کلام و حدیث است که آشنایى کافى با زبان عربى دارند.
روش نویسنده در این اثر، بیش از آنکه عقلى و کلامی باشد، فقهى و نقلى است؛ به همین جهت فقط از آیات و روایات استفاده کرده، ولى به بیان و نقد ادله عقلى و کلامى نپرداخته است.
درباره محتواى این اثر، گفتنى ها فراوان است، از جمله:
کتاب حاضر، هیچ گونه فهرستى حتى فهرست مطالب و منابع ندارد، تا چه برسد به فهرست هاى فنى - شامل آیات، اعلام، امکنه، روایات و اشعار عربى و... - هرچند در این کتاب از آیات و روایات و برخى کتب روایى استفاده شده، ولى متأسفانه آدرس و مشخصاتش معلوم نشده است و نویسنده، هیچ پاورقى ویا پى نوشت و ارجاعى نیاورده است و البته به صورت نادر در متن کتاب، منبع یک یا دو حدیث با ذکر نام کتاب و باب آن و شماره حدیث ذکر شده است

[ویکی نور] داوری میان شیخ صدوق و شیخ مفید رحمة الله علیهما، اثر شیخ لطف الله صافی گلپایگانی (متولد گلپایگان 1297ش) است که در آن، مباحث اعتقادی اختلافی بین شیخ صدوق و شیخ مفید را مورد سنجش قرار داده است.
این کتاب به زبان فارسی - عربی رایج در حوزه های علمیه همراه با اصطلاحات فراوان علوم اسلامی است. نویسنده نگارش این اثر را در سال 1413ق، به انجام رسانده است.
کتاب حاضر، در اصل یک مقاله مفصل بوده که در ضمن مجموعه مقالاتی به نام مجموعه مقالات کنگره شیخ مفید منتشر شده و بنابراین ساختار خاص کتاب را ندارد. زبان و ادبیات این اثر، فارسی - عربی رایج در حوزه های علمیه همراه با اصطلاحات فراوان علوم اسلامی و متناسب با استادان و پژوهشگران کلام و حدیث است که آشنایی کافی با زبان عربی دارند.
روش نویسنده در این اثر، بیش از آنکه عقلی و کلامی باشد، فقهی و نقلی است؛ به همین جهت فقط از آیات و روایات استفاده کرده، ولی به بیان و نقد ادله عقلی و کلامی نپرداخته است.
درباره محتوای این اثر، گفتنی ها فراوان است، از جمله:

پیشنهاد کاربران

بپرس