داهری
لغت نامه دهخدا
داهری. [ هََ ] ( اِ ) از اصطلاحات نجومی هند قدیم است نام «هور» در شب از ساعات معوجه. ( ماللهند بیرونی ص 174 ).
داهری. [ هَِ ری ی ] ( اِخ ) عبدالسلام. از رواة است. ( منتهی الارب ). عبدالسلام بن عبداﷲبن احمدبن بکران الداهری. از سعیدبن البناء و ابی بکر الزاعونی و ابی الوقت روایت دارد و معاصر یاقوت صاحب معجم البلدان است و در 620 هَ. ق. زنده بوده است. پدرش از ابی محمد عبداﷲبن علی المقری معروف به ابن بنت الشیخ روایت میکرده و به سال 575 درگذشته است. ( از معجم البلدان ).
داهری. [ هَِ ری ی ] ( اِخ ) عبداﷲبن حکیم. راویست و در روایت ضعیف. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید