دانیل واروژان ( ارمنی: Դանիէլ Վարուժան زاده ۲۰ آوریل ۱۸۸۴؛ - کشته شده ۲۶ اوت ۱۹۱۵ ) شاعر بنام ارمنی که در نسل کشی ارمنی ها توسط دولت عثمانی در سال ۱۹۱۵ ( میلادی ) به قتل رسید.
دانیل چپوگکیاریان، متخلص به دانیل واروژان در سال ۱۸۸۴ میلادی در روستای «برگنیک» از توابع سباستیا، متولد شد. هنگام قتل عام ارمنیان در سال ۱۸۹۶ میلادی با مادرش به شهر استانبول نقل مکان کرد و پس از اتمام تحصیلات خود در سال ۱۹۰۲م به شهر ونیز رفت و در کالج موراد - رافائلیان واقع در صومعه ارمنی جزیره سن لازار پذیرفته شد. توسط استادان زبان این آموزشگاه با تاریخ ادبیات کلاسیک ایتالیا و آثار دانته آلیگیری آشنا شد و همین آشنائی در آینده ادبی وی تأثیر ژرفی برجا نهاد.
واروژان در سال ۱۹۰۵ میلادی به کشور بلژیک رفت و در رشته علوم سیاسی و اجتماعی دانشگاه شهر خنت به تحصیل پرداخت و اقدام به تحقیق در رشته های ادبیات، فلسفه، تاریخ و اقتصاد کرد. در سال ۱۹۰۹ میلادی از دانشگاه خنت فارغ التحصیل شد و از طریق ونیز به استانبول بازگشت و دو اثر «آوازهای بتکده» و «خاطرات ونیز - آتن»، را منتشر ساخت.
واروژان به استانبول نقل مکان می کند و به کمک چند تن از نویسندگان و روشنفکران ارمنی استانبول، انجمن نویسندگان ارمنی استانبول را بنیان نهاد. در سال ۱۹۱۳ میلادی «سالنامه ( ناواسارت» را منتشر کرد و جلسات گفت و شنود ادبی برپا نمود که نقش مهمی در ترقی جامعه ادبی اوائل سده بیستم در ارمنستان غربی داشت.
نخستین مجموعه شعر واروژان با عنوان «هراس ها» در سال ۱۹۰۶ میلادی منتشر شد. در همین سال دومین مجموعه شعر وی با نام «قلب ملت» به چاپ رسید؛ و در سال ۱۹۱۴ میلادی «آواز نان» را انتشار داد.
واروژان در شعرهایش به موازات دفاع از حق حیات مستقل و آزاد ارمنیان ارمنستان غربی و کوبیدن بی امان جنایتکاران و جلادان که زندگی را از انسان های بی گناه دریغ می ورزند. به دفاع از حقوق انسان های زحمتکش و رنجدیده که دسترنج و حاصل عرق جبینشان به غارت می رود، برخاست و با زبانی اگر چه پیچیده و دشوار اما غنی و صیقل دیده و با تصویری زنده و ملموس زندگی سراسر رنج و درد وتلاش و محرومیت آنان را تصویر کرد.
در شعر واروژان نیز مانند شعر سیامانتو، نسل کشی ارمنی ها تأثیر ژرف و تعیین کننده ای بر جا نهاده است و شاعر دربدری و تبعید دفاع و مبارزه و فروپاشیدن خون هم میهنانش را با تمام دردناکی و شکوهش سروده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدانیل چپوگکیاریان، متخلص به دانیل واروژان در سال ۱۸۸۴ میلادی در روستای «برگنیک» از توابع سباستیا، متولد شد. هنگام قتل عام ارمنیان در سال ۱۸۹۶ میلادی با مادرش به شهر استانبول نقل مکان کرد و پس از اتمام تحصیلات خود در سال ۱۹۰۲م به شهر ونیز رفت و در کالج موراد - رافائلیان واقع در صومعه ارمنی جزیره سن لازار پذیرفته شد. توسط استادان زبان این آموزشگاه با تاریخ ادبیات کلاسیک ایتالیا و آثار دانته آلیگیری آشنا شد و همین آشنائی در آینده ادبی وی تأثیر ژرفی برجا نهاد.
واروژان در سال ۱۹۰۵ میلادی به کشور بلژیک رفت و در رشته علوم سیاسی و اجتماعی دانشگاه شهر خنت به تحصیل پرداخت و اقدام به تحقیق در رشته های ادبیات، فلسفه، تاریخ و اقتصاد کرد. در سال ۱۹۰۹ میلادی از دانشگاه خنت فارغ التحصیل شد و از طریق ونیز به استانبول بازگشت و دو اثر «آوازهای بتکده» و «خاطرات ونیز - آتن»، را منتشر ساخت.
واروژان به استانبول نقل مکان می کند و به کمک چند تن از نویسندگان و روشنفکران ارمنی استانبول، انجمن نویسندگان ارمنی استانبول را بنیان نهاد. در سال ۱۹۱۳ میلادی «سالنامه ( ناواسارت» را منتشر کرد و جلسات گفت و شنود ادبی برپا نمود که نقش مهمی در ترقی جامعه ادبی اوائل سده بیستم در ارمنستان غربی داشت.
نخستین مجموعه شعر واروژان با عنوان «هراس ها» در سال ۱۹۰۶ میلادی منتشر شد. در همین سال دومین مجموعه شعر وی با نام «قلب ملت» به چاپ رسید؛ و در سال ۱۹۱۴ میلادی «آواز نان» را انتشار داد.
واروژان در شعرهایش به موازات دفاع از حق حیات مستقل و آزاد ارمنیان ارمنستان غربی و کوبیدن بی امان جنایتکاران و جلادان که زندگی را از انسان های بی گناه دریغ می ورزند. به دفاع از حقوق انسان های زحمتکش و رنجدیده که دسترنج و حاصل عرق جبینشان به غارت می رود، برخاست و با زبانی اگر چه پیچیده و دشوار اما غنی و صیقل دیده و با تصویری زنده و ملموس زندگی سراسر رنج و درد وتلاش و محرومیت آنان را تصویر کرد.
در شعر واروژان نیز مانند شعر سیامانتو، نسل کشی ارمنی ها تأثیر ژرف و تعیین کننده ای بر جا نهاده است و شاعر دربدری و تبعید دفاع و مبارزه و فروپاشیدن خون هم میهنانش را با تمام دردناکی و شکوهش سروده است.
wiki: دانیل واروژان