درباره ارتباطات و رسانه دو گرایش وجود دارد:سلطه بخشی و توسعه بخشی موضوع این است که ایا ارتباطات و رسانه ها آسان کننده توسعه هستند یا به عنوان یک ابزار اساسی، در خدمت کشورهای توسعه یافته اند به منظور مصرفی شدن کشور های کم تر توسعه یافته؟ سوال مهم این است که ارتباطات توسعه بخش است یا سلطه بخش
ارتباطات توسعه بخش ( خوشبینانه )
اندیشمندان دهه های 50 و 60 میلادی، نگاهی خوشبینانه به تاثیر رسانه ها داشتند و حتی معتقد بودند که با توسعه رسانه ها، توسعه اقتصادی هم رونق خواهد گرفت. بنابراین یک دیدگاه کلی شکل می گیرد که: گسترش وسایل ارتباطات جمعی، باعث توسعه اجتماعی می شود و توسعه اجتماعی هم، موجب توسعه اقتصادی می شود. دانیل لرنر، ویلبر شرام و اورت راجرز، از جمله کسانی بودند که پیرو نظریات خوشبینانه هستند. الگوی این افراد به عنوان الگوی علت_معلولی، خطی و یا حاکم یاد می شود.
ارتباطات سلطه بخش ( بدبینانه )
این افراد معتقدند که جریان یک سویه وسایل ارتباط جمعی، موجب سلطه امپریالیسم خبری شده است. این امپریالیسم، ابعاد دیگر پیام را گسترش داده و به سلطه ارتباطی تبدیل شده است. و نیز، سلطه ارتباطات هم، سلطه فرهنگی را به دنبال خود داشته است. افرادی که با این جریان همسو هستند، از اصحاب مکتب فرانکفورت، ( هربرت شیلر ) و ( هاملینگ ) هستند.
دانیل لرنر، جامعه شناس و نظریه پرداز امریکایی است، او کتاب خود به اسم "گذر از جوامع سنتی با نوسازی خاورمیانه" را در سال 1958 منتشر کرد و در این اثرش، این نکته را مدنظر داشت که رسانه هارا به عنوان یک نیروی محرک قوی در توسعه و در انتقال جوامع سنتی جهان سوم به جوامع صنعتی و پیشرفته، معرفی کند.
از دانیل لرنر، می توان به عنوان چهره بسیار مهمی برای بررسی نقش ارتباطات در توسعه نام برد. [ ۱]
در حقیقت شروع کننده بررسی های ارتباطی توسعه، کتاب گذر از جامعه سنتی دانیل لرنر است.
و ممکن است دیگر هرگز کتابی مانند این اثر در این زمینه منتشر نشود.
اهمیت این اثر به دو دلیل است:
دلیل اول:نظریه بیان شده در این کتاب، همچنان جزو جامع ترین نظریه های ارتباطی توسعه است.
دلیل دوم:می توان گفت تقریبا بر همه کسانی که بعد از دانیل لرنر در این زمینه مشغول شده اند، تاثیر گذاشته و پیش فرض های زیادی از آنان را تشکیل داده است.
نگارش کتاب در دو مرحله اتفاق افتاده است و لرنر در هردو حضور داشته.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارتباطات توسعه بخش ( خوشبینانه )
اندیشمندان دهه های 50 و 60 میلادی، نگاهی خوشبینانه به تاثیر رسانه ها داشتند و حتی معتقد بودند که با توسعه رسانه ها، توسعه اقتصادی هم رونق خواهد گرفت. بنابراین یک دیدگاه کلی شکل می گیرد که: گسترش وسایل ارتباطات جمعی، باعث توسعه اجتماعی می شود و توسعه اجتماعی هم، موجب توسعه اقتصادی می شود. دانیل لرنر، ویلبر شرام و اورت راجرز، از جمله کسانی بودند که پیرو نظریات خوشبینانه هستند. الگوی این افراد به عنوان الگوی علت_معلولی، خطی و یا حاکم یاد می شود.
ارتباطات سلطه بخش ( بدبینانه )
این افراد معتقدند که جریان یک سویه وسایل ارتباط جمعی، موجب سلطه امپریالیسم خبری شده است. این امپریالیسم، ابعاد دیگر پیام را گسترش داده و به سلطه ارتباطی تبدیل شده است. و نیز، سلطه ارتباطات هم، سلطه فرهنگی را به دنبال خود داشته است. افرادی که با این جریان همسو هستند، از اصحاب مکتب فرانکفورت، ( هربرت شیلر ) و ( هاملینگ ) هستند.
دانیل لرنر، جامعه شناس و نظریه پرداز امریکایی است، او کتاب خود به اسم "گذر از جوامع سنتی با نوسازی خاورمیانه" را در سال 1958 منتشر کرد و در این اثرش، این نکته را مدنظر داشت که رسانه هارا به عنوان یک نیروی محرک قوی در توسعه و در انتقال جوامع سنتی جهان سوم به جوامع صنعتی و پیشرفته، معرفی کند.
از دانیل لرنر، می توان به عنوان چهره بسیار مهمی برای بررسی نقش ارتباطات در توسعه نام برد. [ ۱]
در حقیقت شروع کننده بررسی های ارتباطی توسعه، کتاب گذر از جامعه سنتی دانیل لرنر است.
و ممکن است دیگر هرگز کتابی مانند این اثر در این زمینه منتشر نشود.
اهمیت این اثر به دو دلیل است:
دلیل اول:نظریه بیان شده در این کتاب، همچنان جزو جامع ترین نظریه های ارتباطی توسعه است.
دلیل دوم:می توان گفت تقریبا بر همه کسانی که بعد از دانیل لرنر در این زمینه مشغول شده اند، تاثیر گذاشته و پیش فرض های زیادی از آنان را تشکیل داده است.
نگارش کتاب در دو مرحله اتفاق افتاده است و لرنر در هردو حضور داشته.
wiki: دانیل لرنر