دانه پاشیدن. [ ن َ /ن ِ دَ ] ( مص مرکب ) فروریختن و پراکنده کردن دانه. افشاندن دانه. دانه افشانی. پراکندن دانه : بیابان را غزالی نیست بی خلخال چون لیلی ز زنجیرجنون پاشیدم از بس دانه در صحرا.صائب.|| فریفتن بتدریج با عطا و دهشی. از راه بردن کسی با بخشیدن و دادن چیزی اندک بوی.